| Statistics |
Total online: 1 Guests: 1 Users: 0 |
|
Main » 2009 » June » 06
|
``ငါ့အား ဖံုးလႊမ္းထားေသာ လကြယ္သန္းေခါင္ ဤေမွာင္မိုက္တြင္းမွေန၍
အႏိုင္မခံ အရႈံးမေပးတတ္ေသာ ငါ၏ စိတ္ကို ဖန္ဆင္းေပးသည့္ နတ္သိၾကားတို႔အား
ငါ ေက်းဇူးဆိုပါ၏။
ေလာကဓံတရားတုိ႔၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ
လက္ဆုတ္တြင္းသို႔ က်ေရာက္ေနရေသာ္လည္း ငါကား မတုန္လႈပ္၊ မငိုေၾကြး၊ ကံတရား၏
႐ိုက္ပုတ္ျခင္းဒဏ္ခ်က္တုိ႔ေၾကာင့္ ငါ့ဦးေခါင္းသည္ ေသြးသံတုိ႔ျဖင့္
ရဲရဲနီ၏။ ညႊတ္ကား မညႊတ္။
ဤေဒါသေလာဘတုိ႔ ၾကီးစိုးရာဌာန၏
အျခားမဲ့၌ကား ေသျခင္းတရားသည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ငံ့လင့္လ်က္ ရွိ၏။ သုိ႔ေသာ္
ငါကား မတုန္လႈပ္သည္ကိုသာ ေတြ႔ရအံ့။ ေနာင္ကိုလည္း ဘယ္ေတာ့မွ်
မေၾကာက္သည္ကိုသာ ေတြ႔ရအံ့။
သုဂတိသို႔သြားရာ တံခါးဝသည္ မည္မွ်
က်ဥ္းေျမာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ယမမင္း၏ ေခြးေရပုရပုိက္၌ ငါ့အျပစ္တုိ႔ကို
မည္မွ်ပင္ မ်ားစြာ မွတ္သားထားသည္ျဖစ္ေစ ငါကား ဂ႐ုမျပဳ၊ ငါသာလွ်င္ ငါ့ကံ၏
အရွင္သခင္ျဖစ္၍ ငါသာလွ်င္ ငါ့စိတ္၏ အၾကီးအကဲ ျဖစ္ေလသည္``
| |
|
|